| latin |
---|
1. |
et venerunt trans fretum maris in regionem Gerasenorum
|
|
2. |
et exeunti ei de navi statim occurrit ei de monumentis homo in spiritu inmundo
|
|
3. |
qui domicilium habebat in monumentis et neque catenis iam quisquam eum poterat ligare
|
|
4. |
quoniam saepe conpedibus et catenis vinctus disrupisset catenas et conpedes comminuisset et nemo poterat eum domare
|
|
5. |
et semper nocte ac die in monumentis et in montibus erat clamans et concidens se lapidibus
|
|
6. |
videns autem Iesum a longe cucurrit et adoravit eum
|
|
7. |
et clamans voce magna dicit quid mihi et tibi Iesu Fili Dei summi adiuro te per Deum ne me torqueas
|
|
8. |
dicebat enim illi exi spiritus inmunde ab homine
|
|
9. |
et interrogabat eum quod tibi nomen est et dicit ei Legio nomen mihi est quia multi sumus
|
|
10. |
et deprecabatur eum multum ne se expelleret extra regionem
|
|
11. |
erat autem ibi circa montem grex porcorum magnus pascens
|
|
12. |
et deprecabantur eum spiritus dicentes mitte nos in porcos ut in eos introeamus
|
|
13. |
et concessit eis statim Iesus et exeuntes spiritus inmundi introierunt in porcos et magno impetu grex praecipitatus est in mare ad duo milia et suffocati sunt in mare
|
|
14. |
qui autem pascebant eos fugerunt et nuntiaverunt in civitatem et in agros et egressi sunt videre quid esset facti
|
|
15. |
et veniunt ad Iesum et vident illum qui a daemonio vexabatur sedentem vestitum et sanae mentis et timuerunt
|
|
16. |
et narraverunt illis qui viderant qualiter factum esset ei qui daemonium habuerat et de porcis
|
|
17. |
et rogare eum coeperunt ut discederet de finibus eorum
|
|
18. |
cumque ascenderet navem coepit illum deprecari qui daemonio vexatus fuerat ut esset cum illo
|
|
19. |
et non admisit eum sed ait illi vade in domum tuam ad tuos et adnuntia illis quanta tibi Dominus fecerit et misertus sit tui
|
|
20. |
et abiit et coepit praedicare in Decapoli quanta sibi fecisset Iesus et omnes mirabantur
|
|
21. |
et cum transcendisset Iesus in navi rursus trans fretum convenit turba multa ad illum et erat circa mare
|
|
22. |
et venit quidam de archisynagogis nomine Iairus et videns eum procidit ad pedes eius
|
|
23. |
et deprecabatur eum multum dicens quoniam filia mea in extremis est veni inpone manus super eam ut salva sit et vivat
|
|
24. |
et abiit cum illo et sequebatur eum turba multa et conprimebant illum
|
|
25. |
et mulier quae erat in profluvio sanguinis annis duodecim
|
|
26. |
et fuerat multa perpessa a conpluribus medicis et erogaverat omnia sua nec quicquam profecerat sed magis deterius habebat
|
|
27. |
cum audisset de Iesu venit in turba retro et tetigit vestimentum eius
|
|
28. |
dicebat enim quia si vel vestimentum eius tetigero salva ero
|
|
29. |
et confestim siccatus est fons sanguinis eius et sensit corpore quod sanata esset a plaga
|
|
30. |
et statim Iesus cognoscens in semet ipso virtutem quae exierat de eo conversus ad turbam aiebat quis tetigit vestimenta mea
|
|
31. |
et dicebant ei discipuli sui vides turbam conprimentem te et dicis quis me tetigit
|
|
32. |
et circumspiciebat videre eam quae hoc fecerat
|
|
33. |
mulier autem timens et tremens sciens quod factum esset in se venit et procidit ante eum et dixit ei omnem veritatem
|
|
34. |
ille autem dixit ei filia fides tua te salvam fecit vade in pace et esto sana a plaga tua
|
|
35. |
adhuc eo loquente veniunt ab archisynagogo dicentes quia filia tua mortua est quid ultra vexas magistrum
|
|
36. |
Iesus autem verbo quod dicebatur audito ait archisynagogo noli timere tantummodo crede
|
|
37. |
et non admisit quemquam sequi se nisi Petrum et Iacobum et Iohannem fratrem Iacobi
|
|
38. |
et veniunt in domum archisynagogi et videt tumultum et flentes et heiulantes multum
|
|
39. |
et ingressus ait eis quid turbamini et ploratis puella non est mortua sed dormit
|
|
40. |
et inridebant eum ipse vero eiectis omnibus adsumit patrem et matrem puellae et qui secum erant et ingreditur ubi erat puella iacens
|
|
41. |
et tenens manum puellae ait illi talitha cumi quod est interpretatum puella tibi dico surge
|
|
42. |
et confestim surrexit puella et ambulabat erat autem annorum duodecim et obstipuerunt stupore maximo
|
|
43. |
et praecepit illis vehementer ut nemo id sciret et dixit dari illi manducare
|
|