| latin |
---|
1. |
in illis diebus iterum cum turba multa esset nec haberent quod manducarent convocatis discipulis ait illis
|
|
2. |
misereor super turba quia ecce iam triduo sustinent me nec habent quod manducent
|
|
3. |
et si dimisero eos ieiunos in domum suam deficient in via quidam enim ex eis de longe venerunt
|
|
4. |
et responderunt ei discipuli sui unde istos poterit quis hic saturare panibus in solitudine
|
|
5. |
et interrogavit eos quot panes habetis qui dixerunt septem
|
|
6. |
et praecepit turbae discumbere supra terram et accipiens septem panes gratias agens fregit et dabat discipulis suis ut adponerent et adposuerunt turbae
|
|
7. |
et habebant pisciculos paucos et ipsos benedixit et iussit adponi
|
|
8. |
et manducaverunt et saturati sunt et sustulerunt quod superaverat de fragmentis septem sportas
|
|
9. |
erant autem qui manducaverunt quasi quattuor milia et dimisit eos
|
|
10. |
et statim ascendens navem cum discipulis suis venit in partes Dalmanutha
|
|
11. |
et exierunt Pharisaei et coeperunt conquirere cum eo quaerentes ab illo signum de caelo temptantes eum
|
|
12. |
et ingemescens spiritu ait quid generatio ista quaerit signum amen dico vobis si dabitur generationi isti signum
|
|
13. |
et dimittens eos ascendens iterum abiit trans fretum
|
|
14. |
et obliti sunt sumere panes et nisi unum panem non habebant secum in navi
|
|
15. |
et praecipiebat eis dicens videte cavete a fermento Pharisaeorum et fermento Herodis
|
|
16. |
et cogitabant ad alterutrum dicentes quia panes non habemus
|
|
17. |
quo cognito Iesus ait illis quid cogitatis quia panes non habetis nondum cognoscitis nec intellegitis adhuc caecatum habetis cor vestrum
|
|
18. |
oculos habentes non videtis et aures habentes non auditis nec recordamini
|
|
19. |
quando quinque panes fregi in quinque milia et quot cofinos fragmentorum plenos sustulistis dicunt ei duodecim
|
|
20. |
quando et septem panes in quattuor milia quot sportas fragmentorum tulistis et dicunt ei septem
|
|
21. |
et dicebat eis quomodo nondum intellegitis
|
|
22. |
et veniunt Bethsaida et adducunt ei caecum et rogabant eum ut illum tangeret
|
|
23. |
et adprehendens manum caeci eduxit eum extra vicum et expuens in oculos eius inpositis manibus suis interrogavit eum si aliquid videret
|
|
24. |
et aspiciens ait video homines velut arbores ambulantes
|
|
25. |
deinde iterum inposuit manus super oculos eius et coepit videre et restitutus est ita ut videret clare omnia
|
|
26. |
et misit illum in domum suam dicens vade in domum tuam et si in vicum introieris nemini dixeris
|
|
27. |
et egressus est Iesus et discipuli eius in castella Caesareae Philippi et in via interrogabat discipulos suos dicens eis quem me dicunt esse homines
|
|
28. |
qui responderunt illi dicentes Iohannem Baptistam alii Heliam alii vero quasi unum de prophetis
|
|
29. |
tunc dicit illis vos vero quem me dicitis esse respondens Petrus ait ei tu es Christus
|
|
30. |
et comminatus est eis ne cui dicerent de illo
|
|
31. |
et coepit docere illos quoniam oportet Filium hominis multa pati et reprobari a senioribus et a summis sacerdotibus et scribis et occidi et post tres dies resurgere
|
|
32. |
et palam verbum loquebatur et adprehendens eum Petrus coepit increpare eum
|
|
33. |
qui conversus et videns discipulos suos comminatus est Petro dicens vade retro me Satana quoniam non sapis quae Dei sunt sed quae sunt hominum
|
|
34. |
et convocata turba cum discipulis suis dixit eis si quis vult post me sequi deneget se ipsum et tollat crucem suam et sequatur me
|
|
35. |
qui enim voluerit animam suam salvam facere perdet eam qui autem perdiderit animam suam propter me et evangelium salvam eam faciet
|
|
36. |
quid enim proderit homini si lucretur mundum totum et detrimentum faciat animae suae
|
|
37. |
aut quid dabit homo commutationem pro anima sua
|
|
38. |
qui enim me confusus fuerit et mea verba in generatione ista adultera et peccatrice et Filius hominis confundetur eum cum venerit in gloria Patris sui cum angelis sanctis
|
|