| latin |
---|
1. |
erant autem adpropinquantes ei publicani et peccatores ut audirent illum
|
|
2. |
et murmurabant Pharisaei et scribae dicentes quia hic peccatores recipit et manducat cum illis
|
|
3. |
et ait ad illos parabolam istam dicens
|
|
4. |
quis ex vobis homo qui habet centum oves et si perdiderit unam ex illis nonne dimittit nonaginta novem in deserto et vadit ad illam quae perierat donec inveniat illam
|
|
5. |
et cum invenerit eam inponit in umeros suos gaudens
|
|
6. |
et veniens domum convocat amicos et vicinos dicens illis congratulamini mihi quia inveni ovem meam quae perierat
|
|
7. |
dico vobis quod ita gaudium erit in caelo super uno peccatore paenitentiam habente quam super nonaginta novem iustis qui non indigent paenitentia
|
|
8. |
aut quae mulier habens dragmas decem si perdiderit dragmam unam nonne accendit lucernam et everrit domum et quaerit diligenter donec inveniat
|
|
9. |
et cum invenerit convocat amicas et vicinas dicens congratulamini mihi quia inveni dragmam quam perdideram
|
|
10. |
ita dico vobis gaudium erit coram angelis Dei super uno peccatore paenitentiam agente
|
|
11. |
ait autem homo quidam habuit duos filios
|
|
12. |
et dixit adulescentior ex illis patri pater da mihi portionem substantiae quae me contingit et divisit illis substantiam
|
|
13. |
et non post multos dies congregatis omnibus adulescentior filius peregre profectus est in regionem longinquam et ibi dissipavit substantiam suam vivendo luxuriose
|
|
14. |
et postquam omnia consummasset facta est fames valida in regione illa et ipse coepit egere
|
|
15. |
et abiit et adhesit uni civium regionis illius et misit illum in villam suam ut pasceret porcos
|
|
16. |
et cupiebat implere ventrem suum de siliquis quas porci manducabant et nemo illi dabat
|
|
17. |
in se autem reversus dixit quanti mercennarii patris mei abundant panibus ego autem hic fame pereo
|
|
18. |
surgam et ibo ad patrem meum et dicam illi pater peccavi in caelum et coram te
|
|
19. |
et iam non sum dignus vocari filius tuus fac me sicut unum de mercennariis tuis
|
|
20. |
et surgens venit ad patrem suum cum autem adhuc longe esset vidit illum pater ipsius et misericordia motus est et adcurrens cecidit supra collum eius et osculatus est illum
|
|
21. |
dixitque ei filius pater peccavi in caelum et coram te iam non sum dignus vocari filius tuus
|
|
22. |
dixit autem pater ad servos suos cito proferte stolam primam et induite illum et date anulum in manum eius et calciamenta in pedes
|
|
23. |
et adducite vitulum saginatum et occidite et manducemus et epulemur
|
|
24. |
quia hic filius meus mortuus erat et revixit perierat et inventus est et coeperunt epulari
|
|
25. |
erat autem filius eius senior in agro et cum veniret et adpropinquaret domui audivit symphoniam et chorum
|
|
26. |
et vocavit unum de servis et interrogavit quae haec essent
|
|
27. |
isque dixit illi frater tuus venit et occidit pater tuus vitulum saginatum quia salvum illum recepit
|
|
28. |
indignatus est autem et nolebat introire pater ergo illius egressus coepit rogare illum
|
|
29. |
at ille respondens dixit patri suo ecce tot annis servio tibi et numquam mandatum tuum praeterii et numquam dedisti mihi hedum ut cum amicis meis epularer
|
|
30. |
sed postquam filius tuus hic qui devoravit substantiam suam cum meretricibus venit occidisti illi vitulum saginatum
|
|
31. |
at ipse dixit illi fili tu semper mecum es et omnia mea tua sunt
|
|
32. |
epulari autem et gaudere oportebat quia frater tuus hic mortuus erat et revixit perierat et inventus est
|
|