| latin |
---|
1. |
audierunt autem apostoli et fratres qui erant in Iudaea quoniam et gentes receperunt verbum Dei
|
|
2. |
cum ascendisset autem Petrus in Hierosolymam disceptabant adversus illum qui erant ex circumcisione
|
|
3. |
dicentes quare introisti ad viros praeputium habentes et manducasti cum illis
|
|
4. |
incipiens autem Petrus exponebat illis ordinem dicens
|
|
5. |
ego eram in civitate Ioppe orans et vidi in excessu mentis visionem descendens vas quoddam velut linteum magnum quattuor initiis submitti de caelo et venit usque ad me
|
|
6. |
in quod intuens considerabam et vidi quadrupedia terrae et bestias et reptilia et volatilia caeli
|
|
7. |
audivi autem et vocem dicentem mihi surgens Petre occide et manduca
|
|
8. |
dixi autem nequaquam Domine quia commune aut inmundum numquam introivit in os meum
|
|
9. |
respondit autem vox secundo de caelo quae Deus mundavit tu ne commune dixeris
|
|
10. |
hoc autem factum est per ter et recepta sunt rursum omnia in caelum
|
|
11. |
et ecce confestim tres viri adstiterunt in domo in qua eram missi a Caesarea ad me
|
|
12. |
dixit autem Spiritus mihi ut irem cum illis nihil haesitans venerunt autem mecum et sex fratres isti et ingressi sumus in domum viri
|
|
13. |
narravit autem nobis quomodo vidisset angelum in domo sua stantem et dicentem sibi mitte in Ioppen et accersi Simonem qui cognominatur Petrus
|
|
14. |
qui loquetur tibi verba in quibus salvus eris tu et universa domus tua
|
|
15. |
cum autem coepissem loqui decidit Spiritus Sanctus super eos sicut et in nos in initio
|
|
16. |
recordatus sum autem verbi Domini sicut dicebat Iohannes quidem baptizavit aqua vos autem baptizabimini Spiritu Sancto
|
|
17. |
si ergo eandem gratiam dedit illis Deus sicut et nobis qui credidimus in Dominum Iesum Christum ego quis eram qui possem prohibere Deum
|
|
18. |
his auditis tacuerunt et glorificaverunt Deum dicentes ergo et gentibus Deus paenitentiam ad vitam dedit
|
|
19. |
et illi quidem qui dispersi fuerant a tribulatione quae facta fuerat sub Stephano perambulaverunt usque Foenicen et Cyprum et Antiochiam nemini loquentes verbum nisi solis Iudaeis
|
|
20. |
erant autem quidam ex eis viri cyprii et cyrenei qui cum introissent Antiochiam loquebantur et ad Graecos adnuntiantes Dominum Iesum
|
|
21. |
et erat manus Domini cum eis multusque numerus credentium conversus est ad Dominum
|
|
22. |
pervenit autem sermo ad aures ecclesiae quae erat Hierosolymis super istis et miserunt Barnaban usque Antiochiam
|
|
23. |
qui cum pervenisset et vidisset gratiam Dei gavisus est et hortabatur omnes proposito cordis permanere in Domino
|
|
24. |
quia erat vir bonus et plenus Spiritu Sancto et fide et adposita est turba multa Domino
|
|
25. |
profectus est autem Tarsum ut quaereret Saulum quem cum invenisset perduxit Antiochiam
|
|
26. |
et annum totum conversati sunt in ecclesia et docuerunt turbam multam ita ut cognominarentur primum Antiochiae discipuli Christiani
|
|
27. |
in his autem diebus supervenerunt ab Hierosolymis prophetae Antiochiam
|
|
28. |
et surgens unus ex eis nomine Agabus significabat per Spiritum famem magnam futuram in universo orbe terrarum quae facta est sub Claudio
|
|
29. |
discipuli autem prout quis habebat proposuerunt singuli eorum in ministerium mittere habitantibus in Iudaea fratribus
|
|
30. |
quod et fecerunt mittentes ad seniores per manus Barnabae et Sauli
|
|