| scriv |
---|
1. |
μη πολλοι διδασκαλοι γινεσθε αδελφοι μου ειδοτες οτι μειζον κριμα ληψομεθα
|
|
2. |
πολλα γαρ πταιομεν απαντες ει τις εν λογω ου πταιει ουτος τελειος ανηρ δυνατος χαλιναγωγησαι και ολον το σωμα
|
|
3. |
ιδου των ιππων τους χαλινους εις τα στοματα βαλλομεν προσ το πειθεσθαι αυτους ημιν και ολον το σωμα αυτων μεταγομεν
|
|
4. |
ιδου και τα πλοια τηλικαυτα οντα και υπο σκληρων ανεμων ελαυνομενα μεταγεται υπο ελαχιστου πηδαλιου οπου αν η ορμη του ευθυνοντος βουληται
|
|
5. |
ουτως και η γλωσσα μικρον μελος εστιν και μεγαλαυχει ιδου ολιγον πυρ ηλικην υλην αναπτει
|
|
6. |
και η γλωσσα πυρ ο κοσμος της αδικιας ουτωσ η γλωσσα καθισταται εν τοις μελεσιν ημων η σπιλουσα ολον το σωμα και φλογιζουσα τον τροχον της γενεσεως και φλογιζομενη υπο της γεεννης
|
|
7. |
πασα γαρ φυσις θηριων τε και πετεινων ερπετων τε και εναλιων δαμαζεται και δεδαμασται τη φυσει τη ανθρωπινη
|
|
8. |
την δε γλωσσαν ουδεις δυναται ανθρωπων δαμασαι ακατασχετον κακον μεστη ιου θανατηφορου
|
|
9. |
εν αυτη ευλογουμεν τον θεον και πατερα και εν αυτη καταρωμεθα τους ανθρωπους τους καθ ομοιωσιν θεου γεγονοτας
|
|
10. |
εκ του αυτου στοματος εξερχεται ευλογια και καταρα ου χρη αδελφοι μου ταυτα ουτως γινεσθαι
|
|
11. |
μητι η πηγη εκ της αυτης οπης βρυει το γλυκυ και το πικρον
|
|
12. |
μη δυναται αδελφοι μου συκη ελαιας ποιησαι η αμπελος συκα ουτωσ ουδεμια πηγη αλυκον και γλυκυ ποιησαι υδωρ
|
|
13. |
τις σοφος και επιστημων εν υμιν δειξατω εκ της καλης αναστροφης τα εργα αυτου εν πραυτητι σοφιας
|
|
14. |
ει δε ζηλον πικρον εχετε και εριθειαν εν τη καρδια υμων μη κατακαυχασθε και ψευδεσθε κατα της αληθειας
|
|
15. |
ουκ εστιν αυτη η σοφια ανωθεν κατερχομενη αλλ επιγειος ψυχικη δαιμονιωδης
|
|
16. |
οπου γαρ ζηλος και εριθεια εκει ακαταστασια και παν φαυλον πραγμα
|
|
17. |
η δε ανωθεν σοφια πρωτον μεν αγνη εστιν επειτα ειρηνικη επιεικης ευπειθης μεστη ελεους και καρπων αγαθων αδιακριτος και ανυποκριτος
|
|
18. |
καρπος δε τησ δικαιοσυνης εν ειρηνη σπειρεται τοις ποιουσιν ειρηνην
|
|