| hw |
---|
1. |
ομοια γαρ εστιν η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω οικοδεσποτη οστις εξηλθεν αμα πρωι μισθωσασθαι εργατας εις τον αμπελωνα αυτου
|
|
2. |
συμφωνησας δε μετα των εργατων εκ δηναριου την ημεραν απεστειλεν αυτους εις τον αμπελωνα αυτου
|
|
3. |
και εξελθων περι τριτην ωραν ειδεν αλλους εστωτας εν τη αγορα αργους
|
|
4. |
και εκεινοις ειπεν υπαγετε και υμεις εις τον αμπελωνα και ο εαν η δικαιον δωσω υμιν
|
|
5. |
οι δε απηλθον παλιν δε εξελθων περι εκτην και ενατην ωραν εποιησεν ωσαυτως
|
|
6. |
περι δε την ενδεκατην εξελθων ευρεν αλλους εστωτας και λεγει αυτοις τι ωδε εστηκατε ολην την ημεραν αργοι
|
|
7. |
λεγουσιν αυτω οτι ουδεις ημας εμισθωσατο λεγει αυτοις υπαγετε και υμεις εις τον αμπελωνα
|
|
8. |
οψιας δε γενομενης λεγει ο κυριος του αμπελωνος τω επιτροπω αυτου καλεσον τους εργατας και αποδος τον μισθον αρξαμενος απο των εσχατων εως των πρωτων
|
|
9. |
ελθοντες δε οι περι την ενδεκατην ωραν ελαβον ανα δηναριον
|
|
10. |
και ελθοντες οι πρωτοι ενομισαν οτι πλειον λημψονται και ελαβον το ανα δηναριον και αυτοι
|
|
11. |
λαβοντες δε εγογγυζον κατα του οικοδεσποτου
|
|
12. |
λεγοντες ουτοι οι εσχατοι μιαν ωραν εποιησαν και ισους αυτους ημιν εποιησας τοις βαστασασιν το βαρος της ημερας και τον καυσωνα
|
|
13. |
ο δε αποκριθεις ενι αυτων ειπεν εταιρε ουκ αδικω σε ουχι δηναριου συνεφωνησας μοι
|
|
14. |
αρον το σον και υπαγε θελω δε τουτω τω εσχατω δουναι ως και σοι
|
|
15. |
ουκ εξεστιν μοι ο θελω ποιησαι εν τοις εμοις η ο οφθαλμος σου πονηρος εστιν οτι εγω αγαθος ειμι
|
|
16. |
ουτως εσονται οι εσχατοι πρωτοι και οι πρωτοι εσχατοι
|
|
17. |
μελλων δε αναβαινειν ιησους εις ιεροσολυμα παρελαβεν τους δωδεκα μαθητας κατ ιδιαν και εν τη οδω ειπεν αυτοις
|
|
18. |
ιδου αναβαινομεν εις ιεροσολυμα και ο υιος του ανθρωπου παραδοθησεται τοις αρχιερευσιν και γραμματευσιν και κατακρινουσιν αυτον θανατω
|
|
19. |
και παραδωσουσιν αυτον τοις εθνεσιν εις το εμπαιξαι και μαστιγωσαι και σταυρωσαι και τη τριτη ημερα εγερθησεται
|
|
20. |
τοτε προσηλθεν αυτω η μητηρ των υιων ζεβεδαιου μετα των υιων αυτης προσκυνουσα και αιτουσα τι απ αυτου
|
|
21. |
ο δε ειπεν αυτη τι θελεις λεγει αυτω ειπε ινα καθισωσιν ουτοι οι δυο υιοι μου εις εκ δεξιων και εις εξ ευωνυμων σου εν τη βασιλεια σου
|
|
22. |
αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν ουκ οιδατε τι αιτεισθε δυνασθε πιειν το ποτηριον ο εγω μελλω πινειν λεγουσιν αυτω δυναμεθα
|
|
23. |
λεγει αυτοις το μεν ποτηριον μου πιεσθε το δε καθισαι εκ δεξιων μου και εξ ευωνυμων ουκ εστιν εμον δουναι αλλ οις ητοιμασται υπο του πατρος μου
|
|
24. |
και ακουσαντες οι δεκα ηγανακτησαν περι των δυο αδελφων
|
|
25. |
ο δε ιησους προσκαλεσαμενος αυτους ειπεν οιδατε οτι οι αρχοντες των εθνων κατακυριευουσιν αυτων και οι μεγαλοι κατεξουσιαζουσιν αυτων
|
|
26. |
ουχ ουτως εστιν εν υμιν αλλ ος αν θελη εν υμιν μεγας γενεσθαι εσται υμων διακονος
|
|
27. |
και ος αν θελη εν υμιν ειναι πρωτος εσται υμων δουλος
|
|
28. |
ωσπερ ο υιος του ανθρωπου ουκ ηλθεν διακονηθηναι αλλα διακονησαι και δουναι την ψυχην αυτου λυτρον αντι πολλων
|
|
29. |
και εκπορευομενων αυτων απο ιεριχω ηκολουθησεν αυτω οχλος πολυς
|
|
30. |
και ιδου δυο τυφλοι καθημενοι παρα την οδον ακουσαντες οτι ιησους παραγει εκραξαν λεγοντες κυριε ελεησον ημας υιος δαυιδ
|
|
31. |
ο δε οχλος επετιμησεν αυτοις ινα σιωπησωσιν οι δε μειζον εκραξαν λεγοντες κυριε ελεησον ημας υιος δαυιδ
|
|
32. |
και στας ο ιησους εφωνησεν αυτους και ειπεν τι θελετε ποιησω υμιν
|
|
33. |
λεγουσιν αυτω κυριε ινα ανοιγωσιν οι οφθαλμοι ημων
|
|
34. |
σπλαγχνισθεις δε ο ιησους ηψατο των ομματων αυτων και ευθεως ανεβλεψαν και ηκολουθησαν αυτω
|
|