| byz | |
|---|---|
| 1. | και μετα τουτο ειδον τεσσαρας αγγελους εστωτας επι τας τεσσαρας γωνιας της γης κρατουντας τους τεσσαρας ανεμους της γης ινα μη πνεη ανεμος επι της γης μητε επι της θαλασσης μητε επι τι δενδρον |
| 2. | και ειδον αλλον αγγελον αναβαινοντα απο ανατολης ηλιου εχοντα σφραγιδα θεου ζωντος και εκραξε φωνη μεγαλη τοις τεσσαρσιν αγγελοις οις εδοθη αυτοις αδικησαι την γην και την θαλασσαν |
| 3. | λεγων μη αδικησητε την γην μητε την θαλασσαν μητε τα δενδρα αχρισ ου σφραγισωμεν τους δουλους του θεου ημων επι των μετωπων αυτων |
| 4. | και ηκουσα τον αριθμον των εσφραγισμενων εκατον και τεσσαρακοντα τεσσαρεσ χιλιαδες εσφραγισμενοι εκ πασης φυλης υιων ισραηλ |
| 5. | εκ φυλης ιουδα δωδεκα χιλιαδες [εσφραγισμενοι] εκ φυλης ρουβιμ ιβ χιλιαδες εκ φυλης γαδ ιβ χιλιαδες |
| 6. | εκ φυλης ασηρ ιβ χιλιαδες εκ φυλης νεφθαλειμ ιβ χιλιαδες εκ φυλης μανασση ιβ χιλιαδες |
| 7. | εκ φυλης συμεων ιβ χιλιαδες εκ φυλης λευι ιβ χιλιαδες εκ φυλης ισαχαρ ιβ χιλιαδες |
| 8. | εκ φυλης ζαβουλων ιβ χιλιαδες εκ φυλης ιωσηφ ιβ χιλιαδες εκ φυλης βενιαμιν ιβ χιλιαδες εσφραγισμενοι |
| 9. | μετα ταυτα ειδον και ιδου οχλος πολυς ον αριθμησαι ουδεις εδυνατο εκ παντος εθνους και φυλων και λαων και γλωσσων εστωτασ ενωπιον του θρονου και ενωπιον του αρνιου περιβεβλημενουσ στολας λευκας και φοινικασ εν ταις χερσιν αυτων |
| 10. | και κραζουσι φωνη μεγαλη λεγοντες η σωτηρια τω θεω ημων τω καθημενω επι τω θρονω και τω αρνιω |
| 11. | και παντες οι αγγελοι ειστηκεισαν κυκλω του θρονου και των πρεσβυτερων και των τεσσαρων ζωων και επεσον ενωπιον του θρονου [αυτου] επι τα προσωπα αυτων και προσεκυνησαν τω θεω |
| 12. | λεγοντες αμην η ευλογια και η δοξα και η σοφια και η ευχαριστια και η τιμη και η δυναμις και η ισχυς τω θεω ημων εις τους αιωνας των αιωνων αμην |
| 13. | και απεκριθη εις εκ των πρεσβυτερων λεγων μοι ουτοι οι περιβεβλημενοι τας στολας τας λευκας τινες εισι και ποθεν ηλθον |
| 14. | και ειπον αυτω κυριε μου συ οιδας και ειπε μοι ουτοι εισιν οι ερχομενοι εκ της θλιψεως της μεγαλης και επλυναν τας στολας αυτων και ελευκαναν [αυτασ] εν τω αιματι του αρνιου |
| 15. | δια τουτο εισιν ενωπιον του θρονου του θεου και λατρευουσιν αυτω ημερας και νυκτος εν τω ναω αυτου και ο καθημενος επι τω θρονω σκηνωσει επ αυτους |
| 16. | ου πεινασουσιν ετι ουδε διψησουσιν ετι ουδ ου μη πεση επ αυτους ο ηλιος ουδε παν καυμα |
| 17. | οτι το αρνιον το ανα μεσον του θρονου ποιμανει αυτους και οδηγησει αυτους επι ζωησ πηγας υδατων και εξαλειψει ο θεος παν δακρυον εκ των οφθαλμων αυτων |