| latin |
---|
1. |
intendens autem concilium Paulus ait viri fratres ego omni conscientia bona conversatus sum ante Deum usque in hodiernum diem
|
|
2. |
princeps autem sacerdotum Ananias praecepit adstantibus sibi percutere os eius
|
|
3. |
tunc Paulus ad eum dixit percutiet te Deus paries dealbate et tu sedens iudicas me secundum legem et contra legem iubes me percuti
|
|
4. |
et qui adstabant dixerunt summum sacerdotem Dei maledicis
|
|
5. |
dixit autem Paulus nesciebam fratres quia princeps est sacerdotum scriptum est enim principem populi tui non maledices
|
|
6. |
sciens autem Paulus quia una pars esset Sadducaeorum et altera Pharisaeorum exclamavit in concilio viri fratres ego Pharisaeus sum filius Pharisaeorum de spe et resurrectione mortuorum ego iudicor
|
|
7. |
et cum haec dixisset facta est dissensio inter Pharisaeos et Sadducaeos et soluta est multitudo
|
|
8. |
Sadducaei enim dicunt non esse resurrectionem neque angelum neque spiritum Pharisaei autem utrumque confitentur
|
|
9. |
factus est autem clamor magnus et surgentes quidam Pharisaeorum pugnabant dicentes nihil mali invenimus in homine isto quod si spiritus locutus est ei aut angelus
|
|
10. |
et cum magna dissensio facta esset timens tribunus ne discerperetur Paulus ab ipsis iussit milites descendere et rapere eum de medio eorum ac deducere eum in castra
|
|
11. |
sequenti autem nocte adsistens ei Dominus ait constans esto sicut enim testificatus es de me Hierusalem sic te oportet et Romae testificari
|
|
12. |
facta autem die collegerunt se quidam ex Iudaeis et devoverunt se dicentes neque manducaturos neque bibituros donec occiderent Paulum
|
|
13. |
erant autem plus quam quadraginta qui hanc coniurationem fecerant
|
|
14. |
qui accesserunt ad principes sacerdotum et seniores et dixerunt devotione devovimus nos nihil gustaturos donec occidamus Paulum
|
|
15. |
nunc ergo vos notum facite tribuno cum concilio ut producat illum ad vos tamquam aliquid certius cognituri de eo nos vero priusquam adpropiet parati sumus interficere illum
|
|
16. |
quod cum audisset filius sororis Pauli insidias venit et intravit in castra nuntiavitque Paulo
|
|
17. |
vocans autem Paulus ad se unum ex centurionibus ait adulescentem hunc perduc ad tribunum habet enim aliquid indicare illi
|
|
18. |
et ille quidem adsumens eum duxit ad tribunum et ait vinctus Paulus vocans rogavit me hunc adulescentem perducere ad te habentem aliquid loqui tibi
|
|
19. |
adprehendens autem tribunus manum illius secessit cum eo seorsum et interrogavit illum quid est quod habes indicare mihi
|
|
20. |
ille autem dixit Iudaeis convenit rogare te ut crastina die Paulum producas in concilium quasi aliquid certius inquisituri sint de illo
|
|
21. |
tu vero ne credideris illis insidiantur enim ei ex eis viri amplius quadraginta qui se devoverunt non manducare neque bibere donec interficiant eum et nunc parati sunt expectantes promissum tuum
|
|
22. |
tribunus igitur dimisit adulescentem praecipiens ne cui loqueretur quoniam haec nota sibi fecisset
|
|
23. |
et vocatis duobus centurionibus dixit illis parate milites ducentos ut eant usque Caesaream et equites septuaginta et lancearios ducentos a tertia hora noctis
|
|
24. |
et iumenta praeparate ut inponentes Paulum salvum perducerent ad Felicem praesidem
|
|
25. |
\\
|
|
26. |
scribens epistulam continentem haec Claudius Lysias optimo praesidi Felici salutem
|
|
27. |
virum hunc conprehensum a Iudaeis et incipientem interfici ab eis superveniens cum exercitu eripui cognito quia Romanus est
|
|
28. |
volensque scire causam quam obiciebant illi deduxi eum in concilium eorum
|
|
29. |
quem inveni accusari de quaestionibus legis ipsorum nihil vero dignum morte aut vinculis habentem crimen
|
|
30. |
et cum mihi perlatum esset de insidiis quas paraverunt ei misi ad te denuntians et accusatoribus ut dicant apud te
|
|
31. |
milites ergo secundum praeceptum sibi adsumentes Paulum duxerunt per noctem in Antipatridem
|
|
32. |
et postera die dimissis equitibus ut irent cum eo reversi sunt ad castra
|
|
33. |
qui cum venissent Caesaream et tradidissent epistulam praesidi statuerunt ante illum et Paulum
|
|
34. |
cum legisset autem et interrogasset de qua provincia esset et cognoscens quia de Cilicia
|
|
35. |
audiam te inquit cum et accusatores tui venerint iussitque in praetorio Herodis custodiri eum
|
|