| latin |
---|
1. |
Festus ergo cum venisset in provinciam post triduum ascendit Hierosolymam a Caesarea
|
|
2. |
adieruntque eum principes sacerdotum et primi Iudaeorum adversus Paulum et rogabant eum
|
|
3. |
postulantes gratiam adversum eum ut iuberet perduci eum Hierusalem insidias tendentes ut eum interficerent in via
|
|
4. |
Festus autem respondit servari Paulum in Caesarea se autem maturius profecturum
|
|
5. |
qui ergo in vobis ait potentes sunt descendentes simul si quod est in viro crimen accusent eum
|
|
6. |
demoratus autem inter eos dies non amplius quam octo aut decem descendit Caesaream et altera die sedit pro tribunali et iussit Paulum adduci
|
|
7. |
qui cum perductus esset circumsteterunt eum qui ab Hierosolyma descenderant Iudaei multas et graves causas obicientes quas non poterant probare
|
|
8. |
Paulo autem rationem reddente quoniam neque in legem Iudaeorum neque in templum neque in Caesarem quicquam peccavi
|
|
9. |
Festus autem volens Iudaeis gratiam praestare respondens Paulo dixit vis Hierosolymam ascendere et ibi de his iudicari apud me
|
|
10. |
dixit autem Paulus ad tribunal Caesaris sto ubi me oportet iudicari Iudaeis non nocui sicut tu melius nosti
|
|
11. |
si enim nocui aut dignum morte aliquid feci non recuso mori si vero nihil est eorum quae hii accusant me nemo potest me illis donare Caesarem appello
|
|
12. |
tunc Festus cum consilio locutus respondit Caesarem appellasti ad Caesarem ibis
|
|
13. |
et cum dies aliquot transacti essent Agrippa rex et Bernice descenderunt Caesaream ad salutandum Festum
|
|
14. |
et cum dies plures ibi demorarentur Festus regi indicavit de Paulo dicens vir quidam est derelictus a Felice vinctus
|
|
15. |
de quo cum essem Hierosolymis adierunt me principes sacerdotum et seniores Iudaeorum postulantes adversus illum damnationem
|
|
16. |
ad quos respondi quia non est consuetudo Romanis donare aliquem hominem priusquam is qui accusatur praesentes habeat accusatores locumque defendendi accipiat ad abluenda crimina
|
|
17. |
cum ergo huc convenissent sine ulla dilatione sequenti die sedens pro tribunali iussi adduci virum
|
|
18. |
de quo cum stetissent accusatores nullam causam deferebant de quibus ego suspicabar malum
|
|
19. |
quaestiones vero quasdam de sua superstitione habebant adversus eum et de quodam Iesu defuncto quem adfirmabat Paulus vivere
|
|
20. |
haesitans autem ego de huiusmodi quaestione dicebam si vellet ire Hierosolymam et ibi iudicari de istis
|
|
21. |
Paulo autem appellante ut servaretur ad Augusti cognitionem iussi servari eum donec mittam eum ad Caesarem
|
|
22. |
Agrippa autem ad Festum volebam et ipse hominem audire cras inquit audies eum
|
|
23. |
altera autem die cum venisset Agrippa et Bernice cum multa ambitione et introissent in auditorium cum tribunis et viris principalibus civitatis et iubente Festo adductus est Paulus
|
|
24. |
et dixit Festus Agrippa rex et omnes qui simul adestis nobiscum viri videtis hunc de quo omnis multitudo Iudaeorum interpellavit me Hierosolymis petens et hic clamantes non oportere eum vivere amplius
|
|
25. |
ego vero conperi nihil dignum eum morte admisisse ipso autem hoc appellante Augustum iudicavi mittere
|
|
26. |
de quo quid certum scribam domino non habeo propter quod produxi eum ad vos et maxime ad te rex Agrippa ut interrogatione facta habeam quid scribam
|
|
27. |
sine ratione enim mihi videtur mittere vinctum et causas eius non significare
|
|